napadać na kogoś

См. также в других словарях:

• napadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napadaćam, napadaća, napadaćają, napadaćany {{/stl 8}}– napaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, napadaćpadnę, napadaćpadnie, napadaćpadnij, napadaćpadł, napadaćpadła, napadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

• napastować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, napastowaćtuję, napastowaćtuje, napastowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} słownie atakować, zwalczać kogoś; występować przeciwko komuś, prześladować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… …   Słownik języka polskiego

• skakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, skaczę, skacze {{/stl 8}}– skoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, skakaćczę, skakaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się, odbijając się nogami i odrywając się na moment …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• huzia — «okrzyk szczwania psów lub podjudzania kogoś do bitki» ◊ Huzia na kogoś «gwałtownie, ostro napadać, atakować kogoś» …   Słownik języka polskiego

• nalatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, nalatywaćtuję, nalatywaćtuje {{/stl 8}}– nalecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, nalatywaćcę, nalatywaćci, nalatywaćciał, nalatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej dk… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podnosić – podnieść rękę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, zamierzać się na kogoś; występować zbrojnie, czynnie napadać na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karano śmiercią tego, kto podnosił rękę na króla. Ktoś podniósł rękę na ojca, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• atakować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, atakowaćkuję, atakowaćkuje, atakowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działać agresywnie przeciw komuś (lub czemuś) przy użyciu siły fizycznej lub broni; napadać na kogoś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś …   Słownik języka polskiego

• szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …   Słownik języka polskiego